Μολονότι το μέλι είναι τρόφιμο και όχι φάρμακο, εντούτοις χρησιμοποιήθηκε σε εφαρμογές στην παραδοσιακή ιατρική. Χρησιμοποιείται ως δυναμωτικό και καταπραϋντικό, σε περιπτώσεις κόπωσης, ανορεξίας, αδιαθεσίας και δυσκοιλιότητας, για την αντιμετώπιση των κοινών κρυολογημάτων, την επούλωση πληγών του δέρματος και άλλων παθήσεων του ανθρώπινου οργανισμού. Χρησιμοποιήθηκε επίσης σε κλινικές μελέτες ιατρικής φύσεως, στις οποίες βρέθηκαν τα εξής:

Ελάττωση του ολικού αριθμού μικροβίων του εντέρου. Λόγω της τεχνητής διατροφής που κάνει ο σημερινός άνθρωπος, ο αριθμός των μικροβίων στο έντερό του είναι μεγάλος. Τα μικρόβια αυτά εγκρίνουν τοξίνες οι οποίες είναι το έναυσμα για να εκδηλωθούν σοβαρότατες ασθένειες όπως η αρθρίτιδα, το άσθμα, τα εξανθήματα, η αλλεργία, η υπέρταση και άλλα (Σταθόπουλος, 1993). Υπάρχουν επίσης ιατρικές μελέτες που αποδεικνύουν ότι άτομα που έχουν μεγάλη πυκνότητα μικροβίων στο έντερο τους είναι επιρρεπέστερα προς τον καρκίνο του εντέρου.

θελω να το δοκιμσωκάντε μια On-line παραγγελία

Το μέλι είναι τροφή που συμβάλλει στο να ελαττωθεί ο ολικός αριθμός μικροβίων του εντέρου με τους εξής τρόπους:

• Είναι υπέρτονο σάκχαρο, το οποίο περιέχει χολίνη, γεγονός που βοηθά ώστε να προκληθούν δύο με τρεις κενώσεις την ημέρα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα οι τροφές να μην στανιάρουν και τα μικρόβια στο έντερο να μην υπεραναπτύσσονται (Σταθόπουλος, 1993). Με τη γρήγορη δίοδο των τροφών μέσω του εντέρου, δημιουργείται ένα σύνδρομο δυσαπορροφήσεως το οποίο είναι ευπρόσδεκτο για τον έλεγχο του βάρους του σώματος. Επί πλέον ως υπέρτονο σάκχαρο θανατώνει μικρόβια μέσω της ώσμωσης.
• Έχει βακτηριοστατικές ιδιότητες στις οποίες στηρίζεται η χρήση του για εσωτερικές και εξωτερικές πληγές για τα εγκαύματα για φλεγμονές και άλλες επεμβάσεις που έχουν σχέση με την προστασία του σώματος από μολύνσεις (Krochmal, 1994).
• Έχει πολύ χαμηλό pH (3,5-5,0) και μεγάλη περιεκτικότητα σε οργανικά οξέα με βακτηριοστατική δράση όπως είναι φορμικό το λακτικό (lactic) το οξικό οξύ (acetic) και άλλα.
• Έχει αντιοξειδωτική δράση.

Το μέλι ανακουφίζει από τις αλλεργίες. Σύμφωνα με τον Riches (1987) η συχνή κατανάλωση μελιού βοηθά στο να αντιμετωπισθούν προβλήματα αλλεργίας που προέρχονται από την αιωρούμενη στο περιβάλλον γύρη. Τούτο οφείλεται στο ότι, η μικρή ποσότητα γύρης που περιέχει ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού και το βοηθά να αναπτύξει ανοσία. Την άποψή του Riches επιβεβαίωσε με αντίστοιχες κλινικές δοκιμές ο Croff (1990) ο οποίος σε 21 άτομα που υπέφεραν από υψηλό πυρετό λόγω αλλεργίας σε γύρη έδινε καθημερινά 10-20 γραμ. μελιού για ένα περίπου χρόνο και τους υπέβαλε σε λεπτομερειακές εξετάσεις. Από τους 21 ασθενείς οι 16 (76%) παρουσίασαν σημαντική βελτίωση. Η ευεργετική δράση του μελιού βρέθηκε μεγαλύτερη σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας και σε άτομα που υπέφεραν για περισσότερο χρονικό διάστημα.

Το μέλι έχει συστατικά με αντικαρκινικές ιδιότητες. Έρευνα που πραγματοποιήθηκε στο Αμερικάνικο Ίδρυμα Υγείας στο Valhalla της Ν. Υόρκης, αποκάλυψε ότι διάφορα συστατικά του μελιού και της πρόπολης έχουν αντικαρκινικές ιδιότητες. (Rao et al 1994). Στις αντικαρκινικές αυτές ουσίες συγκαταλέγονται τα καφεϊκά οξέα που υπάρχουν σε αρκετά αυξημένες συγκεντρώσεις στο μέλι. Σε πρόδρομες επιστημονικές μελέτες βρέθηκε ότι, τα οξέα αυτά εμποδίζουν την ανάπτυξη σε καλλιέργειες καρκινικών κυττάρων του εντέρου, ιδιαίτερα ενός τύπου που ονομάζεται αδενοκαρκίνωμα.

Το μέλι επιταχύνει την γρήγορη απορρόφηση του οινοπνεύματος. Οι Balogh et al (1964) κάνοντας δοκιμές σε ανθρώπους και κουνέλια, βρήκαν ότι η κατανάλωση μελιού βοηθά κάποιο να απαλλαγεί γρηγορότερα από την κατάσταση μέθης. Η φρουκτόζη επιταχύνει τον μεταβολισμό του οινοπνεύματος κατά 11% σε διάστημα 45 λεπτών. Το μέλι αυξάνει τον μεταβολισμό του οινοπνεύματος κατά 39% στους ανθρώπους και 22% στα ζώα. Υπάρχουν μεγάλες διαφορές στην αντίδραση των διαφόρων ατόμων. Η χορήγηση γίνεται από το στόμα ή με ενδοφλέβια ένεση.

Αντιμετώπιση της βρεφικής γαστρεντερίτιδας. Οι Ηaffejee & Moosa (1985) χορήγησαν σε βρέφη και παιδιά που υπέφεραν από γαστρεντερίτιδα διάλυμα που περιείχε 50 ml ανά λίτρο μέλι εμπλουτισμένο με ηλεκτρολύτες. Σε μια δεύτερη ομάδα παιδιών χορήγησαν το συνηθισμένο διάλυμα που δίνεται στις περιπτώσεις αυτές (20 gr γλυκόζης με τους σχετικούς ηλεκτρολύτες). Στα παιδιά που έλαβαν το διάλυμα με το μέλι η βακτηριακή διάρροια διάρκεσε μικρότερο χρονικό διάστημα, ενώ η μη βακτηριακή διάρροια δεν συνεχίσθηκε. Συμπέραναν ότι το μέλι μπορεί να υποκαταστήσει με επιτυχία την γλυκόζη στα διαλύματα που δίνονται για την αντιμετώπιση της γαστρεντερίτιδας.

Αντιμετώπιση εγκαυμάτων. Ο Βurlado (1978) πειραματίσθηκε αρχικά με αρουραίους οι οποίοι είχαν υποστεί επιδερμικά εγκαύματα. Σε μια ομάδα πειραματοζώων τα εγκαύματα επικαλύπτονταν με μέλι ενώ σε μια δεύτερη ομάδα τα εγκαύματα παρέμειναν χωρίς καμιά θεραπευτική αγωγή. Παρατήρησε ότι στην πρώτη ομάδα η αρχική φλόγωση άρχισε να υποχωρεί και η αναγέννηση του επιθυλιακού και συνδετικού ιστού ήταν γρηγορότερη σε σχέση με την δεύτερη ομάδα. Τα πειράματα συνεχίσθηκαν σε ανθρώπους όπου αποδείχθηκε ότι το μέλι βοηθά σημαντικά στο να αντιμετωπισθούν προβλήματα από εγκαύματα.

Αντιμετώπιση χρόνιων ή μολυσματικών πληγών. Ο Dumronglert (1983) σε 20 ασθενείς χρησιμοποίησε μέλι για την επικάλυψη χρόνιων ή μολυσματικών πληγών από τις οποίες υπέφεραν. Η επάλειψη γινόταν δύο φορές την ημέρα και οι παρατηρήσεις μια φορά την εβδομάδα. Σε ένα ασθενή η θεραπεία ήταν πλήρης σε 7 ημέρες, τέσσερις ασθενείς θεραπεύτηκαν σε 14 ημέρες, 3 σε 21 ημέρα, τέσσερις σε 28, και ένας σε 38 ημέρες. Στους υπόλοιπους επτά ασθενείς δεν παρατηρήθηκε καμιά θετική εξέλιξη. Καταγράφτηκαν οι μικροοργανισμοί και η αντίστασή τους στην επέμβαση με το μέλι. Ορισμένοι μικροοργανισμοί εξαφανίσθηκαν σε 14 ημέρες και άλλοι σε 35 ημέρες. Σ’ όλα τα είδη μικροοργανισμών ο πληθυσμός τους μειώθηκε μετά την επέμβαση στο 50-100%. Παρόμοια πειράματα πραγματοποίησαν και οι Hamdy et al (1989) οι οποίοι χώρισαν σε 2 ομάδες 50 ασθενείς με επιπόλαιες πληγές. Στην μια ομάδα χρησιμοποίησαν μέλι για την θεραπεία των πληγών και στην άλλη χρησιμοποίησαν το αντισηπτικό Sarlon. Με το μέλι ο μέσος χρόνος θεραπείας ήταν 5.8 ±1.3, ενώ για το Sarlon ήταν 7.1 ± 1.6 ημέρες. Το μέλι θεράπευσε το 60% των πληγών σε 6 ημέρες ενώ το Sarlon στον ίδιο χρόνο θεράπευσε μόνο το 38%.